O książce: 2012 / Ludzie kochają skrajności. Dlatego czczą najróżniejszych bogów. Czasem nagle zaczynają niezachwianie wierzyć tylko w jedną, jedną rzecz. Czasem ich bóstwa są szalone i namiętne, czasem surowe i ascetyczne. Czasem wiara w to, co nadprzyrodzone, jest niezmierzona i fanatyczna, a potem nagle, z tym samym zapałem, wiara zostaje odrzucona i porzucona. do pogardy. Ludzkość kocha skrajności. Wygląda jak małe dziecko. Tylko dziecko może postawić się w centrum Wszechświata; przez dziecięcą frywolność nie jest w stanie uświadomić sobie wielkości i nieskończoności Wszechświata. A może nieskończona liczba wszechświatów Nie ma większej przyjemności niż ciągłe stąpanie po tej samej grabi. Teraz sam człowiek został ogłoszony koroną stworzenia. Nowym bóstwem jest nauka i technologia.